Tree Hill

Gość

Doszłam na boisko i usiadłam na ławce. Nudziło mi się więc włożyłam słuchawki do uszu i zaczęłam słuchać muzyki.

Gość

Przesłuchałam wszystkie kawałki i wolnym krokiem ruszyłam do domu.

Gość

Doszłam do boiska usiadłam na ławce i zaczęłam myśleć co mogła bym przygotować dla dzieciaków bo niedługo miałam zamiar je odwiedzić

Gość

Po paru godzinach siedzenia postanowiłam wrócić do domu

Gość

Przestraszyłem się siebie na promenadzie. Biegłem co sił w nogach. Dobiegłem gdzieś nad rzekę, usilnie łapałem oddech.

Gość

- To nie on był celem... nie on... - mówiłem. - Lucas zostaw mnie ja i tak już cierpię - powiedziałem. Miałem świeczki w oczach. - Odejdź.... - dodałem.

Gość

Podszedłem do niego...-Miałeś zostwić ich w spokoju... HALEY tez...-odepchnełem go...-ZASŁUGUJESZ NA COS GORSZEGO NIZ SMIERC..NIENAWIDZE CIE!!

Gość

podbieglam do nich, w oczach Lucasa kipiala zlosc.. odciagnelam go na bok.. - uspokoj sie - chwycilam go za ramiona i spojrzalam w oczy.

Gość

- Lucas... zostaw - upadłem znów na kolana. - Ja go nie zabiłem... - powiedziałem. - On sam umarł... to nie ja... - dodałem. - Nie broń Haley to jej wina! - krzyczałem. - To przez nią Nathan się wyprowadził, to przez nią! - dodałem. - Później oświadczył się jej, ona miała go zostawić... - mówiłem w jakimś amoku.

Gość

Spojrzałem na Kerri...-nienawidze go...-wyrwałem sie i znow podszedłem do Dana..-TO DZIEKI NIEJ BYL SZCZESLIWY!! TO TWOJA WINA!!-wrzasnołem-zasługujesz na śmierć..miałem ochote sie na niego rzucic...za to co mowil.. kopnełem go..-ZABIŁEŚ WŁASNEGO SYNA!

Gość

- LUUUCAS! - krzyknelam. - blagam Cie przestan - mowilam przerazona, ze lzami w oczach. - przeeeestan!

Gość

- Nienawidzę siebie - powiedziałem. Lucas mnie kopnął. Wstałem, przytrzymałęm się ławki. - Zabij mnie jeśli chcesz... tylko że ty zabijesz ojca... - dodałem.

Gość

-NIEMAM OJCA!-krzyknełem..juz chciałem go uderzyc ale sie opamietałem...-śmierc byłaby dla Ciebie za łagodna... zasługujesz na cos gorszego..-powiedziałem..odwrociłem sie..-idz stad...niejestem TAKI JAK TY... niezabijam ludzi...

Gość

- Lucas.. - mowilam blagalnym tonem. - prosze odejdzmy stad, prosze..

Gość

- Nie zabiłem go! - krzyczałem. - Skarć mnie, bo sam nie potrafię - dodałem. - To ona! Ona! Ona! To ona miała zginąć - krzyczałem. - To ona zginie - dodałem. Odwróciłem się i odszedłem.